Уладзіслаў Сыракомля (Кандратовіч)

    На палессі (верш)

    Сярод багнаў і бораў,
    На пясочку на рыжым
    Села вёска ў пакоры,
    Як убогі пад крыжам.

    Шумяць тонкія сосны,
    Нуды ў шуме тым многа:
    Выгляд вёскі нязносны,
    Выглядае ўбога.

    Людзі ў зрэбных сярмягах,
    Лапці ногі ім вяжуць,
    Уваччу голад, смага,
    Б'е ад іх дым і сажа.

    Тарчаць пуняў і хатаў
    Ломам сцены-шкілеты,
    Замест гонтаў на латах —
    Лахманы з ачарэтаў.

    Гняздо ж бусел бяспечна
    На страсе пачаў класці —
    Селянін верыць вечна,
    Што яго ў гэтым шчасце.

    Не пляці гэтых божбаў...
    Жывуць буслы пустынна,
    Калі ж слухаць варожбаў, —
    Шчасна й ваша краіна.

    О, жывём мы шчасліва!..
    Трудна хлеба век меці,
    Глядзіць пусткаю ніва,
    Пустка ў пуні і клеці.

    Думкі скрыты памрокай:
    То прасветласць, то цьма там;
    Уздыхаеш глыбока
    Над сабою, над братам.

    Нікне з сэрца надзея,
    Праўдзе верыць марудзіш...
    Надта ж гора дадзене —
    На свет цэлы забудзеш.

    Сцежкі росіш слязою,
    Гіне труд без патолі,
    Варажба варажбою,
    А нядоля нядоляй.

    Недзе ў далі палае
    Наша сонца-багацце,
    Бусел стуль вылятае
    Бедакоў прывітаці.

    Людзі бусла пусцілі
    Чысціць свет з брыды ўсякай,
    Ды ці ж птушчынай сіле
    Усіх знішчыць вужакаў.

    Зводзімся забабонам,
    Як бяду напаткаем,
    Няма долі даўно нам,
    Варажбой намагаем.

    Чалавеку бясконца
    Шчасце ў прышласці сніцца,
    Покі ж выгляне сонца,
    Грызе вочы расіца.


    Уладзіслаў Сыракомля

    © 2024. П а м я т ь. Любанский район