Паўлаў Уладзімір Андрэевіч

    Нарадзіўся я ў той старане...

    Нарадзіўся я ў той старане,
    Дзе таполі да самага неба.
    Там з дарогі, як госця, мяне
    Сустракаюць і соллю, і хлебам.
    Там пад вечар на ўзлессі пгухім
    Адшукаю зарослую сцежку.

    I пайду, дзе сядзяць пастухі
    I пякуць над агнём сыраежкі.
    На кастры ўсё ламачча згарыць,
    Коні цугам пацягнуцца к гаю.
    А нам будзе расказваць стары,
    Як вадзіў тут атрады Гуляеў.
    Цішыня... Нават ветрык заціх,
    Толькі песня звініць за калгасам.
    I здаецца, што ў гэты вось міг
    Трэсне сук у кустах пад абцасам.
    Насцярожаны спыніцца час
    I замрэ на няведамай кропцы.
    А ен выйдзе, спытае у нас:
    "Ці не бачылі ворагаў, хлопцы'?"
    I з сустрэчаў усіх для мяне,
    Можа, лепшай сустрэчы не трэба.
    Дзе багата і славы, і хлеба,
    Нарадзіўся я ў той старане.
    1956 г.

    © 2024. П а м я т ь. Любанский район