Алесь Жаўрук (Аляксандр Дзмітрыевіч Сінічкін)

    н. 19.8.1910 г., вядомы беларускі паэт. Пасля заканчэння Рагачоўскага педагагічнага тэхнікума ў 30-я гады працаваў выкладчыкам на рабфаку ў Соснах

    , у вядомым на ўсю рэспубліку саўгасе «10-годдзе БССР» Любанскага раёна. Там ён сустракаўся з Янкам Купалам, Платонам Галавачом, Уладзімірам Хадыкам, якіх з'яднала любанская зямля. Ёй і яе людзям паэт прысвяціў шмат вершаў, якія былі змешчаны ў кнігах «Ручаіны» і «Дняпро выходзіць з берагоў». 3 Палесся Алесь Жаўрук паехаў на вучобу ў Маскву ў Інстытут гісторыі, філасофіі і літаратуры.
    Загінуў Алесь Жаўрук, супрацоўнік армейскай газеты, 23 жніўня 1942 г. на фронце пад Сталінградам.


    ...Небывалая дагэтуль,
    Нечуванае нідзе,
    Над Рачэнскім сельсаветам
    Поўнач зорная ідзе.

    I выходзіць к травам ніцым
    Праз лябёды і званец
    Закаханы ў бліскавіцы
    Масці светлае хлапец.

    Ён праходзіць паўз фурманкі
    У край сялібы,
    У ночны дом,

    Дзе за трактарнай стаянкай
    Спяць арцельныя сады;

    Дзе вартуе свет зялёны
    Ад зайздрослівых вачэй
    Дзед з унучкаю Алёнай
    Сярод дзён,
    Сярод начэй.

    Толькі дзеду, мабыць, вечар
    Выпрастаў сухія плечы,
    I, адтупаўшы як след,
    Прыкурнуў мо ў будцы дзед...


    Алесь Жаўрук
    © 2024. П а м я т ь. Любанский район